Kritički ugao Rade Komazec/ Ljubavne pesme Ranka Đinovića

U prepunoj sali Udruženja književnika Srbije održana je promocija zbirke ljubavnih pesama autora Ranka Đinovića u izdanju jedine i najstarije izdavačke kuće na Kosovu i Metohiji “Panorama -Jedinstvo”.

Na Kosovo i Metohiju uvela nas je Jefimija Đinović pevajući izvorne kosovske pesme koje nisu nikog ostavile ravnodušnog. Urednik i recezent ove zbirke Rada Komazec , koja je i urednik u “Jedinstvu -Panorami” rekla je više o ovoj izdavalčkoj kući, ističući da se danas probijaju kroz planine i vrleti da bi distribuirali jedini srpski list “Jedinstvo” do svakog Srbina na Kosovu i Metohiji, jer su Albanci uzurpirali štampariju u Prištini. Dobila je gromoglasni aplauz publike.

Potom je na najprijemčiviji način prenela ljubiteljima pisane reči i poezije Ranka Đinovića šta se sve nalazi između korica knjige “Kao mjesec na rubu haljine”. Kada je prošle godine pesnik Đinović objavio svoj ljubavni prvenac , mnogi su mislili da je to samo kratki izlet u ljubavnu liriku , s obzirom da su rodoljubivi stihovi sastavni delovi njegove ličnosti. Međutim ovom drugom zbirkom ljubavnih pesama , “Mjesec na rubu haljine”, Đinović je pokazao da je majstorski ovladao sa ljubavnom lirikom , koja je inače najsloženija, najbogatija i najlepša po pesničkom izrazu, jeziku i osećanjima i da je na “velika vrata” ušao u svet ljubavne poezije. Komazecova je rekla da se on u u ovim pesmama, pojavljuje kao romantičar, otvorene čulnosti i velikog senzibiliteta, te na lako razumljiv i estetski vredan način nadahnuto kazuje o ljubavi. “Suština i snaga ljubavnih osećaja uslovljene su raznim životnim, ličnim, društvenim ili opštim momentima. Ljubavna osećanja javljaju se kao ljubavna čežnja, patnja, zanos, oduševljenje i divljenje prema voljenoj ženi. Za Đinovića je ljubav dosezanje ideala, sjedinjenje s voljenom osobom, ljubav kao gubitak sebe, kao bol, kao iracionalna dubinska emocija od zanosnog lirskog do bolnog meditativnog. U njegovoj poetici čežnja je temeljna emocija a pesme su uglavnom ispovedne, setne, bolne, životopisne, ali i radosne i strastvene.

Ona je istakla da Đinović gradi pesničku sliku zahvaljujući posebnom pesničkom jeziku i obogaćuje novim značenjima sa secesionističkom opijenošću, zanosom i lepotom žene: “Đinović peva na visokom umetničkom nivou sa motivima karakterističnim za romantizam i modernu, ali i savremenu srpsku liriku, dosežući visoke umetničke domete. Ovom zbirkom obogaćuje dosadašnji spektar nadahnutih strofa o ljubavi i lepoti žene, a za razliku od njegove prethodne zbirke ljubavnih pesama, ove nude nove elemente i još jezgrovitiji stih. Dakle, prožimanja romantizma, moderne i savremene lirike posebnost je pevanja Ranka Đinovića, sa kojom je znalački i na originalan način ovladao, razapet između želje i maštovitih snova do razvijene romanse – podsetila je Rada Komazec.
Komazecova je posebno istakla značaj prirode , zavičaja, odnosno Metohije u stvaralaštvu Ranka Đinovića: “Priroda mu je i inspiracija koja daje pesmi sopstveni umetnički pečat. Upletanje pejzažnih motiva u ljubavno pesništvo Ranka Đinovića, nimalo ne začuđuje, uzmemo li u obzir njegov senzibilitet, odnos prema prirodi i zavičaju i rodoljubive stihove sa kojima je obogatio savremenu srpsku poeziju. Uz dominantne pejzažne motive, nazire se čežnja prema prošlosti, mladosti, ali i kao što rekoh neprolaznoj opsesiji zavičajem koji je lajt vodić. On bi da vrati i zaustavi vreme. Pejzaž i njegov zavičaj kroz ljubavne stihove funkcionišu kao ozračje ili kao pozornica na kojoj se odvijaju ljubavni događaji. Primenom personifikacije pejzažni, zavičajni motivi prikazani su poput živih bića, poput svedoka čovekove zanesenosti, čežnje, patnje i lepih trenutaka. U određenim momentima pejzaž se pojavljuje i kao pesnikov sagovornik. Ljubav je opevana u ozračju pririode a unutrašnji pejzaž duše prožima se sa prirodom, opisujući tako ljubav atributima prirode, dajući joj duboki estetski smisao i ukrasni metaforički jezik- navela je ona(BERB).♦