Naime, hrvatski Jutarnji list, inače blizak najvišim krugovima vlasti u Hrvatskoj, a valjda usled političkih poraza koji su doživeli posle napada na Srbiju, objavili su tekst u kome se rugaju ubijenim članovima porodice Vučić, govoreći kako ih ustaše, ustvari, nisu pobile

Poštujem Hrvate:Aleksandar Vučić i Kondolina Grabar Kitarović

IZJAVA predsednika Vlade Srbije Aleksandra Vučića povodom pisanja hrvatskog Jutarnjeg lista o ubijenim i prognanim članovima porodice Vučić.

KAO predsednik Vlade Republike Srbije navikao sam i moj posao je da trpim brojne neistine, ali nikada nisam pomislio da će bilo kome na kugli zemaljskoj pasti na pamet da, kao oružje u borbi protiv država ili lidera drugih država, koristi najbrutalnije laži i napade na nečije porodice.
Naime, hrvatski Jutarnji list, inače blizak najvišim krugovima vlasti u Hrvatskoj, a valjda usled političkih poraza koji su doživeli posle napada na Srbiju, objavili su tekst u kome se rugaju ubijenim članovima porodice Vučić, govoreći kako ih ustaše, ustvari, nisu pobile. Istine radi, i zbog poštovanja brojnih ubijenih ljudi, dužan sam da saopštim sledeće:
Oca moga oca, Anđelka, jednog od najbogatijih srpskih domaćina u selu Čipuljić, ustaše su odvele u prvoj grupi i nedugo zatim likvidirale. Moj otac ga nikada nije ni video, jer se rodio nakon njegove smrti. Ubili su ga, a nama su kao porodici poznata imena ustaških koljača koji su u tome učestvovali, i potkazivača i neposrednih izvršilaca. Takođe, ubijeni su i Stevo Vučić, Ilija Vučić, Đorđo i Rajko Vučić, najbliža familija moga oca. Svi su ubijeni na početku Drugog svetskog rata.
U poslednjem ratu, s početka 90-tih, od hrvatske granate stradao je Dojčin Vučić.
Na strani moje bake, očeve majke, porodica Kunovac, stradao je još veći broj ljudi, koji su ubijeni samo zato što su Srbi. Ubijeni od ustaške ruke u mojoj familiji broje se desetinama. U poslednjem ratu sve kuće Vučića, kao jedne od najuglednijih srpskih porodica, srušene su i spaljene. To su, takođe, obavili hrvatski junaci, jer kameni zidovi nisu mogli sami da se brane.
Na kraju, ne mislim da sam manje ili više vredan zbog toga što sam Srbin pravoslavne vere. I pored svega što se mojoj porodici dogodilo, veoma poštujem i Hrvate i sve ljude katoličke veroispovesti i želim da nam se nikada ne ponove ni 1941. ni 1991. godina.
Onima koji brane ustaše i koji prikrivaju njihove zločine želim manje mržnje i verujem da će shvatiti i razumeti da prljavim napadima i besmislenim izmišljotinama nisu doneli ništa dobro ni svojoj zemlji ni svojoj budućnosti.
Srbi i Hrvati imaju bolju i drugačiju budućnost od one koju joj žele pojedini medijski i politički poslenici iz Hrvatske.
Aleksandar Vučić, sin običnog srpskog izbeglice.♦